Pora już twoje zdjęcie wyjąc z ramki,...

Życie nie zawsze jest takie jak byśmy chcieli. Na pewno nie jest różowe i przez różowe okulary też nie da się na nie patrzeć. Bo mimo nich widać cały brud tego świata. Nie jest też zielone, a przecież powinno być, bo to kolor nadziei. Ale i nie przesadzajmy w drugą stronę. Nie jest czarno białe, bo przecież zdarzają się jakieś przebłyski żółtego słońca. Życie jest w odcieniach szarości lecz ma też kilka pastelowych barw. Tak jak na starej fotografii, gdy dopiero wchodziły kolory.

Utrata kogoś bliskiego to także utrata jakiejś części siebie. W zależności jak ważna była dla nas ta osoba, taką część siebie tracimy bezpowrotnie. Wtedy na jej miejscu pojawia się niewyobrażalna pustka, której nie zastąpi nic, bo ją wypełnić mogła tylko ta osoba, którą straciliśmy. Na Boga, jak w głębi duszy pusto..